Honing


Wat is het en waar komt het vandaan
De bijen vliegen naar de planten (bloemen) om daar nectar te halen. Planten scheiden nectar af uit hun nectariën om insecten te lokken voor bestuiving en verdediging. De bijen zuigen de nectar op, voegen er enzymen aan toe en vervoeren het in hun honingmaag naar de kast.

Nectar heeft een hoog watergehalte (60-80%) en zal daarom snel bederven. De bijen verwijderen het vocht en slaan de honing vervolgens op in de honingraten en dekken het af met een dekseltje van bijenwas. Honing is voor de bijen de energievoorraad voor de winter.



Oogst
De honing in de honingraten kan geoogst worden door de wasdekseltjes te verwijderen en dan de raten in een honingslinger te zetten zodat de honing uit de raten geslingerd kan worden. Vervolgens zeef je de honing om laatste wasdeeltjes te verwijderen. Na goed roeren een aantal dagen laten staan en de ontstane schuimlaag verwijderen. Deze schuimlaag bestaat uit laatste kleine deeltjes bijenwas en eiwitten en kan gewoon gegeten worden. Vervolgens kan de honing in potten gedaan worden.


Het product honing en haar eigenschappen
Honing bestaat voor het grootste gedeelte uit suikers (ong. 77%), voornamelijk glucose en fructose, en water (ong.18%). Verder bestaat honing uit: zuren, mineralen, eiwitten (stuifmeel), enzymen, smaak- en geurstoffen. De smaak en kleur van de honing wordt bepaald door de bloemen waar de bijen de nectar hebben gehaald. De smaak- en geurstoffen uit de nectar worden bij het maken van honing behouden. Hoe donkerder de honing is des te meer mineralen deze bevat.

Volgens de warenwet is honing maximaal 2 jaar houdbaar met een maximaal vochtpercentage van 20% (23% voor heide honing). Honing kan het best bij kamertemperatuur en in het donker bewaard worden.

Honing bevat het enzym glucoseoxidase. Door dit enzym wordt glucose met zuurstof omgezet in waterstofperoxide, hetgeen de antibacteriële eigenschappen van honing verklaart.

Omdat honing een oververzadigde oplossing is, zal deze altijd kristalliseren. De snelheid van kristallisatie hangt o.a. af van de verhouding glucose/fructose. Hoe meer glucose een honing bevat des te sneller deze kristalliseert. Als honing is gekristalliseerd kan deze weer vloeibaar gemaakt worden door deze au bain- marie te verwarmen tot maximaal 40 °C. Bij hogere temperaturen zullen de enzymen in honing stuk gaan en gaat de kwaliteit achteruit. Dit gebeurt ook wanneer honing in de magnetron verwarmd wordt.

Honing van de imker
Heeft u interesse in honing van de imker, kijk dan hier voor adressen in uw omgeving.